Дар ҷамъомад дӯструякони Кӯдакистони №124 пойтахт бо орзуҳои зиёд ба бар либоси низомӣ намудаанд, ки ин шаҳодат аз он медиҳад, ки кӯдакон низ бо ҳисси баланди ватандӯстӣ дар оянда мехоҳанд, дар ҳифзу ҳимояи марзу буми кишвар саҳмгузор бошанд. Қобили қайд аст, ки дар чорабинӣ кӯдакон бо руҳу илҳоми тоза дар васфи ватану диёри хеш порчаҳои шеърӣ қироат намуданд. Тавре мураббиёни Муассисаи мазкур иброз доштанд, мо пайваста барои пешвози санаҳои таърихии кишварамон дар кӯдакистон чорабиниҳои гуногун доир менамоем, то ин ки аз овони наврасӣ дар дили тарбиятгирандагон меҳри ватан афзун гардида, ҳимоя ва содиқона хазмат намуданро дар роҳи ватан ҳадафи асосии хеш қарор диҳанд.